Bisyang Koreanovela

Sa karong gabhi-ona,
Bahalag ang bitu-un gapiyong na.
Ako ga huna-huna gihapon,
Sa imo karong mga orasa.

Kadyot lang, kadyot lang.
Bahalag gikilig nakag sugod,
Bahalag namula naka sa aping,
Dili ikaw ang akong pasabot.

Gabii naman tana,
pero dili ko kasabot sa hinungdan.
Sa pag laroy-laroy sa akong utok,
Bisan ikaw dili makatabang.

May galeh na lingaw ko run,
Bahalag libog dyapon ang desisyon.
Mulipas ra lagi ni,
Kay masaligan ko Sya ani!

Apil baya dyapon ka sa adlaw nako run,
Wala bayay lami ang kinabuhi kung walay bitu-un.
Bitu-in nga makalanay ug ngisi.
Pati ubang tawo maglaway makakita lang ani.

Wala baya ko galaway ha?
Mahalata pa lang sa uban tawo.
Basin kaning kasing-kasing ko,
Akong isarado.

Da oi gabii na,
Mura napud nig balak ang akong gi storya,
Imbes ang pulos ani pang drama,
Tua ra! Nahimo na nuon ug koreanovela!

Sa akong pagtulog karon
Magpasalamat dyud ko niya.
Kay bahalag di nako siya makita,
Iyang akbay akong napuna.

Hala sige!
Sulay-sulay raman ta ni!
Bisayang lalom na di pud tantong taas,
Gabiing dako samtang ang bitu-un gatago.

 -A.R.L.